Karolina Domagalska sięga po temat, ktĂłry budzi wiele kontrowersji, wywołuje lęk, stawia trudne pytania o wartości etyczne. Zwłaszcza w Polsce, gdzie brak szczegĂłłowych regulacji prawnych dotyczących zapłodnienia in vitro. Autorka odmalowuje szeroki i społecznie zrĂłżnicowany obraz tego zjawiska. Sięga po historie i doświadczenia rodzin "klasycznych", czyli heteroseksualnych, ale też "nowych": lesbijskich lub gejowskich, pisze także o kobietach, ktĂłre pragnęły mieć dziecko, mimo że nie miały partnera. RozmĂłwcĂłw szuka autorka rĂłwnież za granicą: podrĂłżuje do Izraela, Holandii, Wielkiej Brytanii, Skandynawii, dzięki czemu czytelnik ma szansę poznać wiele odmiennych rozwiązań prawnych: zasady działania bankĂłw spermy, dawstwa anonimowego i nieanonimowego, poznaje samych dawcĂłw i ich motywację. RĂłwnie ważne stają się spotkania, w trakcie ktĂłrych autorka rozmawia o tym, co czują rodzice, ktĂłrzy decydują się na ten typ rodzicielstwa, kobiety, ktĂłre przechodzą proces zapłodnienia in vitro, wreszcie dzieci, ktĂłre nie znają tożsamości biologicznych rodzicĂłw.

Ta książka to niezwykle cenny głos w dyskusji o wspĂłłczesnych modelach rodziny. Napisana z delikatnością i taktem, mĂłwi jednak wyraźnie: rodzicem nie jest ten, kto rodzi czy płodzi, tylko ten, kto wychowuje i obdarza miłością.